مناجات قرة العین

–          نحوه قتل قرة العین

–          کشتار وحشیانه قاجاریه دلیل گرایش مردم به بابیه

«  مناجات طاهره »

اینک مناجات طاهره را در زیر نقل می کند :

« الهی الهی به حق ذات اعلایت که نفس مقدس اوست و به حرمت کینونیت ابهایت که ثمره فطرت اوست و به حق انیت قدیمت که آیت قدرت اوست و به حق سلطنت عظیمت که همان مشیت اوست، دریاب ما واماندگان تیه خسران را و بچشان به ما لذت عفو و غفران را، الهی به آن رحمتی که ما را بدان بود فرمودی و شیئی جز او نبود ،که ما را از ما ستان و به سر منزل نجات و هدايت رسان، الهي به آن عنايتي كه راه را به ما نمودي و اوست مقصود كه ما را به راه آورد به رضای خود بر آور تا آنکه از کشاکش نفس اماره رهیم و مهیای لقای با صفایت گردیم یا ارحم الراحمین رحمی رحمی رحمی یا خیرالغافرین نظری نظری نظری که کار از دست رفت کشتی غرق گردید و صبح دمید و ما را مفری نیست و شان اقبال و ادبار ما الهی مشاهده می کنیم که احدی را وجود نه تا موجود نمایند و ذی احدی را مجال نیست که تنطق فرمایند بل ختم بر السن و افواه و کتاب ها بین یدی ایشان گواه الهی این تنطقم از اشراق جمال و فضل اکبر تو است و این از ضیاء جمال امر تو است که مرا وحدت در گرفته و در مقام باز داشته تا امرت چو نزیلی و حکمت چو دلیل فرماید الحمدالله  رب العالمین و هو خیر ولی الصابرین. طاهره ».

از این مناجات طاهره قرة العین، که به زعم این ناچیز مشارٌالیها از بنیان‌گذاران و مروجین مشرب بابیت است چنین مستفاد می‌گردد که قسمتی از آراء ازلیه جنبۀ تصوفیِ آنست و بابیه که مسلک خود را از مذاهب و ادیان دیگر ( به انضمام نو آوری‌ها که نتیجه آن بر هم زدن آئین ها بوده) بیش از همه از تصوف اخذ کرده‌اند و توجه تمام به علوم غریبه نیز مؤید این نظر است که سرچشمه اصلی سخنان باب و ازل و طاهره از تصوف و عرفان بوده است .

جنگ قلعه طبرسی نُه ماه به طول کشید و طاهره در این ایام در مازندران مختفی[1] بود و پس از خاتمه جنگ دستگیر و به تهران اعزام گردید و صبح ازل در سنه 1266 هـ . ق مدعی جانشینی باب شد و طاهره بدین مناسبت اشعاری سروده است که چند بیت آن نقل می‌شود :

به خلق جهان ساقیا ده نوید     که شد شام غم صبح عشرت رسید به غمدیدگان ده تو جام صفا                  به عشاق دلخسته برزن صلا

که عین ظهور ازل آمده                   جمال خدائی هویدا شده

به این مژده گر جان فشانم رواست

از این مژده خوش وقت رب علاست

طاهره دو سال در زندان به سر می‌برد عزیه خانم (بهائی ها او را عمه می‌نامیدند ) خواهر بزرگ صبح ازل که خواهر کوچک خود را به نام فاطمه نزد طاهره فرستاده و او نامه‌های خود را در جیب لباس‌های زیر فاطمه نهاده و توسط عزیه خانم به صاحبان نامه رسانید و بانو سلطان خانم همسر حجت زنجانی را نیز در خانه محمود خان کلانتر در تهران چهل روز زندانی نمودند و سپس به شیراز اعزام گردید و قبلاً سلطان خانم در سر طویله خانه سید ابوالقاسم امام جمعه زنجان زندانی شد .

بعد از سوء قصد به ناصرالدین شاه طاهره را به باغ ایلخانی برده و به عزیزخان سردار تسلیم کردند عزیز خان به آشپز خود مشروب خورانده و آشپز دستمالی را به دور گردن طاهره پیچیده و زانوی خود را به پشت او گذارده دستمال را با تمام قوت فرو داد و در نیمه شب جنازه را عقب دیوار یخچال در چاه انداختند و چاه را با خاک پر کردند .

به دستور ناصرالدین شاه و صدر اعظم ملا شیخ علی را علماء کشتند و سید حسن خراسانی را شاهزادگان قاجار با تيغ بدن او را پاره پاره كردند ملا زين‌العابدين خراساني را مستوفی الممالک و دیگر مستوفیان کشتند و ملا حسین خراسانی را اتباع وزارت خارجه به قتل رساندند میرزا عبدالوهاب شیرازی  به دست جعفر قلی خان و فرزندانش کشته شد و بدن ملا فتح الله قمی را در نیاوران سوراخ کرده شمع در آن بر افروختند و شیخ عباس تهرانی را اعضاء دربار قاجار مبادرت به قتلش کردند محمد باقر نجف آبادي را پیشخدمتان دربار به دیار دیگر فرستادند و محمد تقی شیرازی و محمد نجف‌آبادی و میرزا محمد تبریزی و محمد علی نجف آبادی را به طرق مختلف از بین بردند .

این اعمال وحشیانۀ دربار قاجار، گذشته از این که بابیت  را محو نکرد بلکه مردم را به بابیت کشاند زیرا کسی دسترسی به باب نداشت و آثار باب را ندیده و بيشتر كسان تصور مي‌كردند باب  نايب خاص امام زمان بوده یا خود امام است و تحمل سران بابیه در پذیرا شدن مرگ خود اثر فوق العاده در اذهان بخشید و با خود می‌گفتند اگر این افراد به حقیقت نرسیده‌اند چرا از باب  تبری نمی‌جویند و این کشتار به نفع بابیه تمام شد که هنوز آثارش هویدا است و این عمل قاجاریه سوء سیاست بوده و خیانتی نابخشودنی به دیانت اسلام بود و اسباب ضعف و کندی ایران را در راه ترقی به وجود آورد.

نقل از کتاب باب کیست و سخن او چیست (بابیه – ازلیه) اثر نورالدین چهاردهی – ویرایش و حواشی مسعود رضا مدرسی چهاردهی –  تهران – سال 1397 خورشیدی – نشر آفرینش

[1] . مختفی = پنهان – نهان .