شماره مقالات677

آیه 40 – یا بنی اسراییل اذكروا نعمتی الّتی أنعمت علیكم و أوفوا بعهدی أوف بعهدكم و إیّای فارهبون.

ای فرزندان یعقوب !به یاد آورید نعمتم را كه به شما دادم و وفا كنید به عهدی كه با من بسته اید تا من هم وفا كنم به وعده ای كه به شما داده ام و از من بسیار بترسید. این اول خطابی است به لفظ بنی اسراییل و بعد بسیار مكرر خواهد شد . گویا خدا دوست می دارد این خطاب را یعنی ای دوست زادگان من ! یك نظر دوستی موروثی به شما دارم. حیف است كه غفلت ها و سوء عمل شما آن نظر دوستی را برگرداند و باطل كند بر شما و این از آن جهت است كه جنبۀ بشریت مردم چون نازلۀ جنبۀ ملكوت و نفوس كلیه است گویا اولاد ملكوتند و ملكوت دوست خداست زیرا بدی ها و شرور كه سبب دشمنی خدا و دوری از خداست در ملكوت نیست و ملكوت دوست خالص حق است و لفظ اسراییل به معنی دوست خداست و این عالم ملك زداه ای از ملكوت است . چنانكه هر نازله ای و رقیقه ای فرزند عالی و حقیقت است

تفسير كيوان – جلد 1 – سوره بقره

عباس کیوان قزوینی