تمجید سرپرسی سایکس در سفرنامۀ خود از سید باب

سرپرسی سایکس در سفرنامۀ خود از سید باب تمجید کرده و می‌گوید گفتار بیان می‌رساند که گویندۀ آن مرد غیرعادی است و امیدوار است که روزی بیاید که کتاب بیان منتشر شود و مردم ایران از وحشی گری نجات یابند .

نمی دانم کدام گفتار باب  غیر عادی بودن وی را نشان می‌دهد .

باب طلسماتی ترسیم کرده و مابین پیروانش این اوراق را (که چاپ کرده بود )  به عنوان حرز تقسیم کرده ‌است .

صبح ازل در سن نوزده سالگی به جانشینی باب منصوب گردید و تا پایان حیاتش از تبلیغ علنی خودداری می‌کرد و در گوشۀ اختفا و عزلت بسر می‌برد .

باب غیر از تعلیم و تعلم کتاب بیان بقیه کتب را حرام نمود .

حج کردن را باطل شمرد و دستور تخریب آن را داد .

باب گفت هیجده مسجد عالی بسازند و همیشه آنان را روشن نگاه دارند و این روشنائیِ زیاد را اسراف نمی‌دانست و اجساد مردگان در تابوت بلور یا سنگ صیقلی شده باشد .

شاگردان روی کرسی[1] نشینند .

بابیان میانِ ائمه اطهار (ع) فقط به حضرت علی (ع) و امام حسین (ع) و امام سجاد (ع) و امام رضا (ع) معتقد می‌باشند.

باب رساله‌ای در علم کیمیا نوشت .

باب دو سال قبل از کشته شدن خود صبح ازل را به جانشینی خود منصوب کرد .

ازل خود را من یظهرالله و من یرید الله نامید.

باب گوید : اگر بدن عرق کند فوراً بدن را بشوید و لباس خود را تبدیل کند .

از آبهای ناپاک و حمام های پلید و منحوس ایران احتراز و اجتناب کند .

صبح شش رکعت ظهر سه رکعت عصر چهاررکعت مغرب سه رکعت نماز عشا سه رکعت نماز به جا آورند .

اذان و اقامه هر دو یکی است در نماز سه رکعتی در رکعت سوم قنوت و در نمازهای چهار و شش رکعتی در هر دو رکعت یک قنوت انجام دهد و در نمازها رکوع و سجده دارد هرگاه نماز ” عمداً ”  یا  ” سهواً ” فوت شود قضا ندارد .

در صبح قبله بیت شیراز ظهر به سمت آفتاب توجه کند .

نماز جماعت درست نیست .

تشکیل هر جمعیت از پنج نفر تا نوزده تن باشد .

از هر صد مثقال طلا نوزده مثقال به اولی الامر داده شود .

هر ثروتی که معادل شش هزار مثقال طلا یا نقره برسد نود و پنج مثقال [از آن [ باید  مال الله ] از آن] خارج شود .

روز جمعه رو به جرم شمس ایستد و آیاتی از بیان تلاوت نماید هنگام بدر و رؤیت هلال رو به قمر ایستد و آیاتی بخواند در رؤیت کواکب ثاقبه[2] و ستارگان دستوراتی داده است .]این دستورات شباهت تامّ به اعمال تسخیر کواکب دارد] .

باب گوید: اگر نام حروف حی برده شود سلام گویند .

از بابیه شنیدم که باب و صبح ازل را امی می‌دانستند .

قرةالعین در مناجات می گفت .

الٰهی به آن رحمتی که ما را بدان به وجود آوردی ما را از ما ستان و به سر منزل نجات [و] هدایت رسان .

نقل از کتاب باب کیست و سخن او چیست (بابیه – ازلیه) اثر نورالدین چهاردهی – ویرایش و حواشی مسعود رضا مدرسی چهاردهی –  تهران – سال 1397 خورشیدی – نشر آفرینش

[1] . کرسی = صندلی.

[2] . ثاقب = روشن – فروزان – نافذ.