شماره مقاله 654

آیه 155 – و لنبونـّكم بشی ءٍ (یسیر اعینكم و كثیر فی اعین الناس ) من الخوف و الجوع و نقصٍ من الاموالِ و الانفس والثمرات و بشّر الصّابرین.
آیه 156 – الذین اذا أصابتهم مصیبة (ایاما كانت) قالوا إنـّا لله و انا الیه راجعون.
آیه 157 – اولئك علیهم صلوات من ربّهم و رحمة و اولئك هم المهتدون (الی تكمیل عقولهم فی ظلمات النفس و الطبع)
چون شما ناچار باید استعانت به صبر جویید و ما باید از روی لطف موجبا ت صبر ر اكه انواع بلاست برشما فراهم كنیم پس به تمام قوا از شش جهت مبتلا می كنیم شما را به سختی هایی از ترس و گرسنگی و كم شدن مال و جان ومیوه ها(یا میوۀ دل) و بشارت بده ای پیغمبر صبر كنندگان دراین بلاها را .
و آن ها آنانند كه هرچه مصیبت به آن ها برخورد به خود می خرند و تكیه بر این عقیدۀ ثابتۀ صادقه دارند كه ما تا زنده ایم درنظر خداییم و برای او زنده ایم و چون بمیریم به او بر می گردیم (پس چه باكی از این واردات ریشه كن داریم ).
براین صابرین باد رحمت و درودها از خدایشان و آنهایند هدایت یافته به آنچه لازمۀ حال و ذات و مقامشان است و چیزی ازانوار هدایات بر آن ها مخفی نمانده.

تفسير كيوان – سوره بقره

عباس کیوان قزوینی