شماره مقاله255

اى صاحب فتوى ‏(اى مفتى شهر از تو) ز تو پركارتريم

با اين همه مستى ز تو هشيارتريم

تو خون كسان خورى و ما خون رزان

انصاف بده كدام خونخوارتريم

چونكه مفتى هر شهر ،كار همه مردم آن شهر را به دست خود مى ‏داند خود را پركارتر از همه مى ‏خواند ،حالا خيّام به او مى ‏گويد: چون تو غافل از حقيقتى و گرفتار همين موهوم صورتى پس دسترس بكار ندارى تا پركار يا كم‏كار شوى و من در جام مى رخسار حقيقت را ديده سررشته همه كارهاى صورت را به دست آورده ‏ام و دانسته ‏ام كه فتوى دادن خون مردم را به گردن گرفتن است چونكه هلاكت آنها در رفتار به فتوى‏ هاى شما است.

من فقط خون رز را كه خودش به رايگانم داده خورده ‏ام دانسته و فهميده و تو تا آخر هم نمى ‏دانى كه خون چند هزار را خورده‏ اى و خواهى خورد و اين وبال را تا كجا بايدت برد.

رباعیات خیام

عباس کیوان قزوینی