شماره مقاله 413

312 . زان كوزه مَى كه نيست در وى ضررى

پركن قدحى بخور به من ده دگرى

زان پيشتر اى پسر كه در رهگذرى

خاك من و تو كوزه كند كوزه‏ گرى

رهگذر يعنى جاى گمنام ناقابل در مثل گويند فلان چيز سر راه‏ها ريخته ،خاكى كه سرمايه كوزه‏ گر است قيمتى ندارد.

***

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام