شماره مقاله221

88. آن كاسه ‏گرى كه كاسه سرها كرد

در كاسه‏ گرى صنعت خود پيدا كرد

بر خوان وجود ما نگون كاسه نهاد

وآن كاسه سرنگون پر از سودا كرد(تو را رسوا كرد)

مراد از كاسه‏ گر (كاسه‏ پيشه) خدا است كه سر بشر را به شكل كاسه وارونه بر روى گردن نهاده و دقايق بيشمار در كاسه سر و محتويات مادّى و معنوى آن بكار برده ،معنى نگونى آنست كه كاسه ظرف است و مطلوب از آن مظروف آنست از نعم ظاهره، همانكه نگون است هيچ در آن نيست و ما در اين خوان وجود از نعم ظاهره محروميم ،پس بايد پى نعمت معنوى بگرديم كه سوداى عشق باشد ، چون رنگ اين خلط سياه است سوداء نامند مانند صفراء كه زرد است و هر دو تلخند لذا مرّه صفراء و مره سوداء گفته مى‏ شود به خلاف خون كه شيرين و بلغم كه بيمزه يا شور است و يا مراد از سوداء خيال است و يا جنون است و يا عجله در كار و شتابزدگى است.

رباعیات خیام

عباس کیوان قزوینی