شماره مقاله 248

199. از آب و گلم سرشته‏ اى من چكنم

وين پشم و قصب تو رشته ‏اى من چكنم

يارب تو گلم (پشم و قصبم)

هر نيك و بدى كه از من آيد به وجود

تو بر سر من نوشته ‏اى من چكنم

ماده وجودم تنها آب نيست تا صاف باشم و تار و پودم تنها قصب نيست (پارچه ابريشمى را قصب و تافته و دارائى مى ‏نامند ) پشم هم كه مَثَل است براى پستى و بدى و بيقدرى به آن مخلوط است كه اقتضاءِ ابريشم را باطل مى‏ كند.

پس از من هرگز نيكى خالص سر نمى ‏زند و اين حكم را تو بر سرم نوشته ‏اى من محكومم مأمورم نه گنه ‏كار.

***

عباس كيوان قزويني

شرح رباعیات خیام