شماره مقاله 264

260. از تن چو برفت جان پاك من و تو

خشتى دو نهند بر(در) مغاك من و تو

وانگه ز براى(ز بهر) خشت گور دگران

در كالبدى كشند خاك من و تو

(كالبد فارسىِ قالب است)

***

رباعیات خیام

عباس كيوان قزويني