شماره مقاله250

201. از خالق كردگار وز رب رحيم

نوميد نيم بجرم و عصيان عظيم

گر مست و خراب خفته باشم امروز

فردا بخشد به استخوان‏هاى رميم

اين رباعى مطلبى ندارد كه لايق قريحه بديعه گوى خيّام باشد اما شاهد مطلب ما است كه خيّام هم خداپرست بوده و هم مى ‏پرست نبوده و مى ظاهرى را بد و مستى را گناه مى ‏دانسته كه محتاج به آمرزش است والّا مهلك جان است.

***

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام