شماره مقاله 233

151. از گردش روزگار بهرى برگير

بر تخت طرب نشين به كف ساغر گير

از طاعت و معصيت خدا مستغنى است

بارى تو مراد خود ز عالم برگير

صفّه ميكده تخت شادى است .بارى اينجا به معنى به هر حال است چه مَى حلال باشد چه حرام.

رباعیات خیام

عباس كيوان قزويني