شماره مقاله 270

269 . اين چرخ چو طاسى است نگون افتاده

در وى همه زيركان زبون افتاده

) در دوستى شيشه و ساغر نگريد(صراحى و جام نگر

لب بر لب و در ميانه خون افتاده

لب بر لب كنايه از منتها دوستى است يعنى نزديكى آنها به درجه‏ ايست كه هميشه لب يكديگر را مى ‏بوسند و به نفس يكديگر تنفس مى ‏نمايند و يا آنكه هر يك حاضر است كه جان از تنش در آمده داخل تن آن ديگر شود چون معروف است كه جان از راه دهن بيرون مى ‏رود كه لب آخر غيب تن است رو به شهود و آخر شهود است رو به غيب ،گويند جانم به لب آمده يعنى بيرون آمدنى شده حالا جان شيشه به آخر رسيده مى ‏خواهد از لب برآيد و جان ساغر تازه برابر لبش رسيده مى‏ خواهد به تنش در آيد كه آخر عمر شيشه است و اول عمر ساغر كه وارث او است جان او را به ارث مى ‏برد.

و افتادن خون كنايه از منتها دشمنى است و مراد قاتل بودن يكى است آن ديگر را و اين جمع متناقضين است به ظاهر و برترين اتحاد است در باطن زيرا خون آن به تن اين در مى ‏آيد تا جان اين شود و آن بيجان گردد.