شماره مقاله 302

211 . برخيز و بيا كه چنگ بر چنگ زنيم

مى نوش كنيم و نام بر ننگ زنيم

سجاده به يك پياله مى بفروشيم

وين شيشه زهد بر سر سنگ زنيم

سجّاده ريائى كه از خودبينى بافته شده و خودبينى‏ هاى سنگينى هم در اثر آن سجّاده استفاده خواهد شد و پياله مَى هم خودبينى را در هم مى ‏شكند و هم اميد استفاده از آن نيست و شيشه ‏زاهد همان خودبينى است و سنگى كه آن را بشكند پياله مَى است.

***

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام