شماره مقاله 320

79 . تا بتوانى غم جهان هيچ مسنج ( (1

بر دل منه از آمده و نآمده رنج (2)

از انده نا آمده

خوش (3) مِيخور و ميباش در اين دير سپنج

با خود نبرى جَوى اگر دارى گنج

(1) وزنى براى آن قائل مشو.

(2) لكيلا تاسواعلى ما فاتكم و لا تفرحوا بما اتيكم.

(3) بى‏ترس.

سنجيدن غم آن را به ترازوى دل نهادن و وزنى به آن دادن است.

***

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام