شماره مقاله 365

26 . در كف مىِ لعل و زلف دلدار به دست

بر طرف چمن كند به اقبال نشست

مَى نوشد و از دَورِ فلك ننديشد

وآنگاه شود ز باده عشرت مست

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام