شماره مقاله 405

. 162 زان مى كه شراب جاودانيست بخور

سرمايه لذّت جوانيست بخور(1)

سوزنده چو آتش است ليكن غم را (2)

سازنده چو آب زندگانيست بخور

(1) يعنى مى خوردن يك سرمايه‏ ايست كه سودش جوانى است تا ميخورى جوانى پيرى را نمى ‏فهمى.

(2) يعنى تنها غم را مى ‏سوزاند و نسبت به خوشى‏ ها سازنده است نه سوزنده و از جمله آنكه عمر ساز است مانند آب زندگانى پس آبى است كه كار آتش را هم مى ‏كند و يك آتشى است كه كار آب را هم مى ‏كند بلكه كار آب زندگانى را.

***

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام