شماره مقاله 414

313. زنهار كنون كه مى ‏توانى بارى

بردار ز خاطر عزيزان بارى

كين مملكت حسن نماند جاويد

از دست تو هم برون رود يكبارى

بارى يعنى اقلّاً جناس خوبيست اما قافيه بودن ياء اصلى با ياء وحدت قدرى مورد نظر شعرا است .

مراد از حسن نيكوئى خدّ و قدّ و اندام است و يا احسان به يكديگر است بطور تبادل چون اين عالم پر از احتياجات است ، اندوختن ثواب آسان است و در عالم ديگر كه جاى استغناء است نمى ‏توان ثوابى اندوخت ،پس بايد تا فرصت است استفاده نمود از نيكى به يكديگر.

***

شرح رباعیات خیام – عباس کیوان قزوینی