شماره مقاله 310

271 . پيرى ديدم به خواب مستى خفته

وز گرد شعور خانه تن رفته

مى خورده و مست خفته و آشفته

واللّه لطيف بعباده گفته

گرد توجّه جان است به توسّط پنج قوّه ظاهر به مدركات جهان چونكه قهراً حاصل مى ‏شود و بد است و حجاب ادراك خرد است و بايد روفت به خواب يا به مستى كه خدا اين هر دو جاروب را از لطفش به بشر داده و هر كسى بايد خود را در خواب و در حال مستى مورد لطف خدا بداند و شيفته اين آشفتگىِ خرد باشد بويژه كه در مستى خوابش برد كه دو نعمت توأم آمده و هر چه غم بوده رفته و جز بر لطف به معنى فضل خدا نه به معنى توفيق تكيه ندارد،و اين هم يك معنى موحّد است كه بيكس باشد.

*

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام