شماره مقاله 333

2 . چون عهده نمى ‏شود (نمى‏ كند) كسى فردا را(1)

حالى خوشدار اين دل پر سودا را (خوش كن تو اين دل سودا را )

مى نوش به نور ماه (باده) اى ماه كه ماه

بسيار بتابد(2) و نيابد ما را (بيايد) (بجويد) (بگردد)

نویسنده: عباس كيوان قزويني

رباعیات خیام