شماره مقاله711

پس وطن حقيقی آنجا است كه شخص تولد و تعين يافته و از غيب به شهود آمده خواه روحانى كه از غيب اطلاق و اندماج به شهود تشخص ذاتى آمده و خواه جسمانى كه از غيب رحم به فضاء گيتى آمده و نمودار گشته كه پسر يا دختر ،تام يإ؛ظب ناقص و مرده يا زنده است و از قيافه ‏اش همه پيش آمدهاى عمرش دانسته مى‏ شود براى دانشمند به قيافه پس وطن يكى بيشتر نيست .

و اگر شخص در غير محل تولدش قصد ماندن هميشگى نمايد آنجا حكم وطن پيدا مى‏ كند وطن مجازى يا وطن ثانوى بايد ناميد – و لفظ ثانوى در اينجا و در هر جا اشاره است به آنكه ثانى نيست بلكه مانند ثانى است و ياء نسبت در ثانوى به معنى تشبيه است و گويند عادت طبيعت ثانويه است يعنى طبيعت يكى است دو تا نخواهد شد ولى عادت مانند آن است كه طبيعت دو تا شده .

و وطن حقيقى هم درجات طوليه دارد مثلاً وطن حقيقى كيوان اطاق بالا خانه‏اى است از خانه ملا ابراهيم مكتب دار كه پدر كيوان آنجا را اجاره كرده بوده و هنوز خانه ملكى نداشته و در شيرخوارگى كيوان در سنه 1279 خانه ملكى در همان محله شيخ آباد كه درجه دوم وطن حقيقى كيوان است خريده و پيشواى ديانتى اهل آن محل گشت و يك مسجدى آنجا برايش ساختند .

و درجه سيم وطن كيوان شهر قزوين و درجه چهارم ايران است و درجه پنجم قسمت شمالى آسياى كبير يا شرق اروپا است .

کیوان نامه جلد 2 – عباس کیوان قزوینی