شماره مقاله 613

فريده 20

نسبتِ معقولِ ثانى به معقولِ اوّل در صفحه ذهن همان نسبتِ عَرَض است در صفحه خارج به جوهر و نیز نسبتِ معقولِ  ثالث  به  معقولِ ثانى همین است و نیز معقولِ رابع به ثالث و هكذا هر چه توان تصوّر نمود و دامنه وَهم را كه مفهوم نامند وسعت داد و همه عوالِم وجودیه و مراتب نسبت به حقیقت وجود وَهم است و متوهِّم خود حقیقت است كه همه این وجود نماها اَوهامِ اویند و چون او ترك توهّم نماید همه نابود مى‏ شوند و همین نمود عاریه نیز از آنها سلب مى‏ شود و البتّه یك  وقتى  چنین خواهد شد و این است فناء عوالم.

میوه زندگانی

عباس کیوان قزوینی