Info@razdar.com
شماره مقاله716
چگونه از جنبه روحى، والدين قبل از تولد طفل خود مىتوانند در سرنوشت او مؤثر باشند.
آيا مىتوان با اقدام به اعمالى در سرشت بچه مؤثر بود يا خير؟
اينك به طور ايجاز عرضه مىدارد كه مردى با همسرش متعهد شوند كه پس از انعقاد نطفه در مشيمه مادر (زوج و زوجه) گرد مباشرت نگردند تا اولاد اعم از ذكور و اناث پا به عرصه وجود نهد و تا چهل روز كه از زمان تولد نوزاد مىگذرد با هم مباشرت نكنند.
و قبل از انعقاد نطفه در اطاقى كه مباشرت مىنمايند نبايستى عكسهاى زنان عريان و مردان زيبا بر ديوار الصاق شود.
براى انعقاد نطفه نبايد در طلوع صبح يا هنگام نهار و گرسنه و يا كاملاً سير گرد اين عمل شوند و در آن مكان كسى ديگر سكونت ننمايد حتى طفل شيرخوار و از اكل غذاهاى دير هضم و مشروبات سكر آور اجتناب ورزند و عمل هم خوابگى را فقط در ليالى [شبها] اقدام نمايند.
و مرد و زوجه به حالت ايستاده يا غير طبيعى تن به مباشرت ندهند.
و در اين امر افراط نورزند و هنگامى دست بدين كار زنند كه ولع داشته باشند و مانند عاشق و معشوق هم آغوش شوند و در حين مقاربت خشمگين نباشند و سخنان زشت بر زبان جارى نسازند و نيز افسرده خاطر و غمگين و مأيوس نباشند. و يك مسئله كه حائز اهميت است اين است كه زن، مردى را كه در جلسات خانوادگى يا در رهگذر ديده مطمح نظر قرار ندهد و در مخيله وى رسوخ نيافته باشد و شوى وى نيز بدين شيوه مشى ننمايد و در هنگام غليان هوس، هر يك كسى را در نظر نگرفته باشند كه اين كار را زناى روحى نامند و حضرت عيسى (ع) در اناجيل اربعه اين عمل مرد و زن را زناى روحى دانسته است كه عواقب آن روح هر دو تن را ملوث سازد، چنانچه زناى محصنه جسد را آلوده و ناپاك ساخته و در روح نيز اثر مىگذارد.
اگر از انعقاد نطفه ممانعت به عمل آيد خلاف نص صريح قرآن است كه فرموده (تناكحوا تناسلوا) و سقط جنين دست زدن به قتل موجود زندهاى مىباشد.
اولين بار مرد آسيا (كيوان قزوينى) درب اين مبحث را گشوده است.
مادر در دوران باردارى از خوردن ترشى و شيرينى و فلفل و حتى المقدور از گوشت گوساله و گاو بپرهيزد و گوشت سفيد مانند ماهى تا اندازهاى اشكالى در بر نخواهد داشت. اين بانو در ايام باردارى بايد مناظر طبيعى را رؤيت كند و خوردن ميوه بالاخص پرتقال و سيب و ليمو و نيز تخم مرغ و روغن زيتون و پسته و بادام سودمند است.
مادر نوزاد در ايام شيرخوارگىِ طفل، نشاط بسيار و اندوه فراوان به خود راه ندهد. از مشاهده فيلمهاى شهوانى خوددارى نمايد.
در اطاقى كه بچه نوزاد تا دو سالگى بسر مىبرد مشاجره افراد خانواده به سمع بچه نرسد و از موسيقى تند، آواز و رقص پر تحرك دورى گزينند. مادر از شير خود به بچه دهد و اگر فاقد شير است دايه مىبايست داراى مشخصات نيكو باشد.
و مرد در همخوابگى خود را مجاز به لواط نداند و قرآن كريم در اين مورد همسر را تشبيه به باغى نموده كه ميوه دهد و از كردار ناپسند ثمرى دست ندهد.
شوى به همسر خويش دل بندد و هوا و هوس وى را پابند بانوى ديگر نكند.
در هواى گرمِ طاقت فرسا و در ايام وقوع زلزله و سيل و طوفان و رعد و برق مباشرت و زفاف انجام نگيرد و در كسوف و خسوف نيز هم خوابگى ننمايند. در طلوع و غروب آفتاب از مبادرت بدين عمل خوددارى كنند و در سايه درخت تناور بالاخص درخت گردو از اين كار بپرهيزند. زن عفيف و از خاندان پاك باشد. مراد، شهرت و شغل خانواده از جنبه اجتماعى و مادى نيست.
از ازدواج با خاندان هم خون خود خوددارى كنند. بيمارىهاى صعب و غير قابل علاج در خانواده زوج و زوجه سابقه نداشته باشد.
زن و شوى بايد ناقص الاعضاء و احول و پيس نباشند و بيمارى صرع نداشته باشند. زوج و زوجه به بلاهت و كودنى و بى خردى مبتلا نباشند. در خانواده طرفين سابقه نازا بودن و جنون به هر درجه كه باشد مشهود نشود. قبل از عقد زناشويى طبيب حاذق با تفرس تام نظر دهد كه هم خون نباشند.
استاد روحى قبل از انجام زفاف با به كار بردن ادويه گياهى قواى رئيسه بدن آنان را تقويت كند. در قبرستان و حمام مباشرت ننمايند. اگر طرفين از هم رنجيده خاطر باشند هم خوابگى نكنند.
سعى وافر به كار برند كه مادر مبتلا به بيمارى نشود. از خوردن پياز و سير و گوشتهاى شور مانند ماهى شور و امثال آن خوددارى كند و از رؤيت عكسهاى كريهالمنظر رو برتابد.
چنين طفلى در بزرگى انديشهاى تابناك و بدنى سالم و عمر طولانى يابد و در آن زمان پس از دريافت اين مطلب كه بچه استعداد و علاقهاش به چه چيز است، آن استعداد شگرف را به كار گرفته و قوه نهانى طفل را تحت تربيت گيرند. آن زمان نابغهاى به جهان دانش يا صنعت تحويل دهند و اين طفل در امور روحى نيز آماده تعليم است.
تا آن حد كه در خور امكان بود گفته شد اميد است خواننده بخواند و بعد به كار گيرد تا ثمره شگرف آن را دريابد.
اساس مكتب روحى بر تمركز فكر است تا از تشتت فكر رهائى يابد و در مكانى به عبادت و رياضت اشتغال يابد كه امواج پراكنده ديگر افراد در آن محل راه نيابد، حتى آنانى كه به علوم غريبه دل بستهاند و بدان رو مىآورند باز به دستورات ذكر شده بالا نيازمندند، اما بسى جاى تأسف است كه فردى همت خود را مصروف علوم غريبه كند. اگر كسى اراده والاى خود را به تجرد به كار گيرد و از هواجس نفسانى اجتناب ورزد، امكان آن هست كه تفضل بارى تعالى مدد كارش شود و از هوى و هوس بگسلد و از ارواح عاليه شامخه تمناى همت كند و با توسل به فتراك مردان آزاده كه از همه گسسته و به حق پيوسته باشند التجاء نمايد تا يار ازلى وى را به راه حق و حقيقت كشاند و وصال دست دهد.
کتاب اسپری تیسم
نورالدین چهاردهی