شماره مقاله360 خيّـــام زمانــه از كسـى دارد ننگ كو(كاو) در غمِ ايّام نشيند دلتنگ مَى خور تو در آبگينه با ناله چنگ زان پيش كه آبگينه […]

شماره مقاله359 173 . حكمى كه از او محال باشد پرهيز فرموده و امر كرده كز وى بگريز آنگاه ميان امر و نهيش عاجز اين قصه […]

شماره مقاله358 111 . خوش باش كه غصه بيكران خواهد بود بر چرخ قران اختران خواهد بود خشتى كه ز قالب تو خواهند زدن ايوان سراى […]

شماره مقاله357 110 . خورشيد كمند صبح بر بام افكند كيخسرو روز باده در جام افكند مى خور كه منادى سحرگه خيزان آوازه اشْرَبوُا در ايام افكند […]

شماره مقاله356 . 109 خرّم دل آن كسى كه معروف نشد در فوطه و در اطلس و در صوف نشد سيمرغ وش از سر دو عالم […]

شماره مقاله355 108 . حال گل و مل باده‏ پرستان دانند نى (نه) تنگدلان و تنگدستان دانند از بى‏ خبرى بى ‏خبران معذورند ذوقى در اين […]

شماره مقاله354 37 . خاكى كه بزير پاى هر حيوانيست‏ كفّ (زلف) صنمى و چهره (ابروى) جانانيست هر خشت كه بر كنگره ايوانيست انگشت وزير يا […]

شماره مقاله353 رباعى ششم خيّـام اگر ز باده مستى خوشباش بـا لالـه رخـى اگر نشستى خوشباش چون آخر كار نيست خواهى بودن انگار كه نيستى چو […]

شماره مقاله352 رباعى پنجم خيام اگرچه خرگـه چرخ كبود زد خيمه و در بست در گفت و شنود (1) چون شكل حباب باده در جام وجود […]