شماره مقاله357 110 . خورشيد كمند صبح بر بام افكند كيخسرو روز باده در جام افكند مى خور كه منادى سحرگه خيزان آوازه اشْرَبوُا در ايام افكند […]

شماره مقاله356 . 109 خرّم دل آن كسى كه معروف نشد در فوطه و در اطلس و در صوف نشد سيمرغ وش از سر دو عالم […]

شماره مقاله355 108 . حال گل و مل باده‏ پرستان دانند نى (نه) تنگدلان و تنگدستان دانند از بى‏ خبرى بى ‏خبران معذورند ذوقى در اين […]

شماره مقاله354 37 . خاكى كه بزير پاى هر حيوانيست‏ كفّ (زلف) صنمى و چهره (ابروى) جانانيست هر خشت كه بر كنگره ايوانيست انگشت وزير يا […]

شماره مقاله353 رباعى ششم خيّـام اگر ز باده مستى خوشباش بـا لالـه رخـى اگر نشستى خوشباش چون آخر كار نيست خواهى بودن انگار كه نيستى چو […]

شماره مقاله352 رباعى پنجم خيام اگرچه خرگـه چرخ كبود زد خيمه و در بست در گفت و شنود (1) چون شكل حباب باده در جام وجود […]

شماره مقاله 351 رباعی سوم   خيّام كه خيمه‏ هاىِ حكمت مى ‏دوخت در كوره غم فتاد و ناگاه بسوخت (1) مقراضِ اَجَل طنابِ عمـرش ببريد […]

شماره مقاله 350 خيام تنت به خيمه‏اى ماند راست (1) سلطان روحست و منزلش (2) در افنا است (3) فرّاشِ اَجَل (4) ز بهــر ديگر منـزل […]

شماره مقاله349 1 . خيّام ز بهر گنه اين ماتم چيست (1) وز خوردن غم فائده بيش و كم چيست آن را كه گنـــه نكــرد غفــران […]