شماره مقاله328 272 . تا كى غم آن خورم كه دارم يا نه وين عمر به خوشدلى گذارم يا نه پر كن قدح باده كه معلومم […]

شماره مقاله 327 217 .ترسم كه چو زين بيش به عالم نرسيم با همنفسان نيز فراهم نرسيم اين دم كه در اوئيم غنيمت شمريم شايد كه […]

شماره مقاله326 216. تا ظن نبرى كه من به خود موجودم يا اين ره خونخواره به خود پيمودم چون بود و حقيقت من از او بوده‏ […]

شماره مقاله 325 215 . تا دست به اتفاق بر هم نزنيم پائى به نشاط بر سر غم نزنيم شبها گذرد كه ديده بر هم نزنيم […]

شماره مقاله 324 تا بتوانى (1) خدمت رندان ميكن بنياد نمـاز و روزه ويـران ميكن (2) بشنو سخنى راست ز خيّام ايدوست مَى ميخور و ره […]

شماره مقاله 323 214 . تا چند اسيرِ عقل هر روزه شويم‏ در دهر چه صد ساله چه يك روزه شويم در ده تو به كاسه مى […]

شماره مقاله322 184. تا چند كنم عرضه نادانى خويش بگرفت دل من از پريشانى خويش زنار مغانه بر ميان خواهم بست از ننگ چه از ننگ […]

شماره مقاله 321 103 . تا چند اسير رنگ و بو خواهى شد وندر پى هر زشت و نكو خواهى شد گر چشمه زمزمى و گر […]

شماره مقاله 320 79 . تا بتوانى غم جهان هيچ مسنج ( (1 بر دل منه از آمده و نآمده رنج (2) از انده نا آمده […]